JAK ZAŁOŻYĆ PRZEDSZKOLE? [PORADNIK]

[novashare_inline_content]

Jak założyć przedszkole, sprostać oczekiwaniom rodziców i zadowolić najmłodszych? Miejsc w przedszkolach stale brakuje, więc ciągle jest jeszcze zapotrzebowanie na nowe placówki. Wychowanie przedszkolne obejmuje dzieci w wieku od 3 do 6 lat, które są wrażliwymi i wyjątkowo ufnymi istotami, dlatego do prowadzenia przedszkola trzeba się zwyczajnie nadawać.

Nie jest to zatem biznes dla każdego, choć przedszkole może założyć każdy. Fama przekazywana drogą pantoflową potrafi zdziałać cuda lub doprowadzić do zamknięcia przedszkola.

Wykształcenie nauczycieli wychowania przedszkolnego

Szczegółowe informacje na temat wymagań dotyczących pracowników oświaty znaleźć można w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (Dz. U. z 2017 r. poz. 1575).

Ujmując temat bardziej ogólnie, osoby będące nauczycielami wychowania przedszkolnego powinny mieć ukończone studia pedagogiczne (co najmniej licencjat) o specjalnościach: pedagogika przedszkolna, wczesnoszkolna lub pedagogika nauczania początkowego i wychowania przedszkolnego.

Zgodnie z rozporządzeniem nauczycielem wychowania przedszkolnego może zostać także osoba, która ukończyła zakład kształcenia nauczycieli w specjalności przygotowującej do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym.

Jak otworzyć przedszkole publiczne?

Otwierając przewodnik po rodzajach przedszkoli funkcjonujących w Polsce, zacznijmy od przedszkola publicznego, bo jest to ciekawy i pełen paradoksów przypadek.

Przedszkola publiczne kojarzą się wszystkim z instytucjami prowadzonymi przez gminy, stąd potoczne ich określanie mianem przedszkoli państwowych. Faktycznie skojarzenia są słuszne, bo zakładanie i prowadzenie przedszkoli publicznych należy do zadań samorządu terytorialnego, o czym mówi art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (od 1 września 2017 r. część przepisów ustawy z 1991 r. normuje ustawa z 14 grudnia 2016 r. prawo oświatowe wraz z późniejszymi zmianami).

Jednak żadne przepisy w polskim prawie nie zabraniają założenia przedszkola publicznego przez osoby fizyczne. Jeśli więc osoby fizyczne spełnią stosowne wymagania, to powinny otrzymać od właściwego samorządu terytorialnego zgodę na założenie przedszkola publicznego.

Tyle, że chęć założenia przedszkola publicznego przez osoby fizyczne wydaje się nie mieć sensu. Wspomniana już ustawa o systemie oświaty zakłada bowiem, że placówka publiczna (przedszkole czy szkoła) powinna zapewnić powszechną dostępność i nieodpłatność.

Zatem jeśli osoby fizyczne chcą czerpać korzyści z prowadzenia placówki oświatowej powinny zdecydować się raczej na jakąś formę prywatnego przedszkola.

Jak założyć prywatne przedszkole?

Prywatne przedszkole otworzyć mogą osoby fizyczne (każdy z nas jest osobą fizyczną) lub osoby prawne (spółki z o.o. i spółka akcyjna, przedsiębiorstwa, fundacje, stowarzyszenia). Jednak nie należy traktować przedszkola jedynie jako intratny biznes.

Niezależnie od tego czy przedszkole zakłada osoba fizyczna czy spółka akcyjna, warto pamiętać, że przedszkole pełni w życiu malucha ważną funkcję opiekuńczą i wychowawczą, stanowiąc jednocześnie pierwszy etap edukacji najmłodszych.

Obowiązki właściciela prywatnego przedszkola

Oznacza to dla właściciela prywatnego przedszkola konieczność sprostania tym wymaganiom, a także zapewnienia dzieciom bezpieczeństwa. Osoby prowadzące prywatne przedszkole powinny dbać o właściwy rozwój podopiecznych i brać odpowiedzialność za maluchy na czas ich przebywania w placówce. Jeżeli przedszkole zakłada osoba fizyczna nie musi nawet zgłaszać się do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, ponieważ przedszkole nie jest działalnością gospodarczą. Z reguły jednak właściciele przedszkoli prywatnych wykazują się aktywną działalnością gospodarczą.

Przy zakładaniu placówki oświatowej przez osoby prawne konieczne jest zgłoszenie przedszkola do Krajowego Rejestru Sądowego.

Każdy podmiot zakładający prywatne przedszkole (osoby fizyczne i osoby prawne) ma obowiązek zgłoszenia tego faktu odpowiednim władzom samorządowym (gmina lub powiat), w celu uzyskania stosownego zaświadczenia, które z kolei trafia do Kuratorium Oświaty.

Przedszkola niepubliczne, by w ogóle zainteresować rodziców swoją ofertą muszą zatrudniać kompetentnych pracowników oświaty. Więcej informacji o wykształceniu nauczycieli wychowania przedszkolnego znajduje się na początku artykułu.

Niepubliczne przedszkole – wymogi lokalowe

Rozpoczynając szukanie lokalu na przedszkole właścicielowi powinno majaczyć w głowie, że warunki socjalne, sanitarno-higieniczne i przeciwpożarowe sprawdzane będą przez Sanepid, a także z udziałem straży pożarnej pod kątem sprostania stosownym wymaganiom.

Nie ma jednego aktu prawnego określającego te wymogi, to raczej kombinacja przepisów wynikających min. z Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach oraz prawa oświatowego z dnia 14 grudnia 2016 r. Należy jednak z tyłu głowy mieć wspomnianą konieczność kontroli Sanepidu i straży pożarnej.

Jak wybrać lokal dla prywatnego przedszkola?

Najważniejsze wymogi lokalowe dotyczące przedszkola mówią, że placówka musi mieścić się w samodzielnym budynku (np. wolnostojącej willi) lub w wydzielonej i położonej na parterze części budynku. Może to być budynek mieszkalny, mieszkalno-usługowy lub wydzielona część budynku szkolnego. W każdym wypadku do przedszkola musi prowadzić oddzielne wejście.

Powierzchnia przypadająca w sali na każde dziecko to 2,5m2, wysokość pomieszczeń to 3 m. Budynek, w którym mieści się przedszkole powinien mieć dostęp do światła naturalnego i sztucznego oraz odpowiednią wentylację.

Przedszkole prywatne – kontrola pedagogiczna

Oddając dziecko pod opiekę rodzic oczekuje, że maluch będzie nie tylko nakarmiony i bezpieczny, ale również objęty programem edukacyjnym na poziomie dostosowanym do jego wieku.

Na marginesie warto tu zaznaczyć, że w przedszkolach prywatnych nie obowiązuje tradycyjny rok szkolny, bo zajęcia odbywają się również w wakacje. Płacąc, rodzice mają pewność, że dziecko skorzysta z wychowania przedszkolnego także w letnich miesiącach, bez konieczności starania się o miejsce na dyżurze wakacyjnym w przedszkolu publicznym. Rok szkolny wszędzie rozpoczyna się tak samo czyli pierwszego września, a jeśli ten dzień wypada w weekend to kolejnego dnia.

Skąd mieć pewność, że w wybranym przedszkolu uwzględniony jest nadzór pedagogiczny? Funkcjonujące przepisy czyli Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego i wspomniane już prawo oświatowe nie określają przejrzyście sposobu kontroli nad przedszkolami niepublicznymi, co oznacza, że poza odpowiedzialną postawą właściciela placówki takiej kontroli nie ma.

Jedynie w statucie niepublicznego przedszkola, który obowiązkowo w trakcie rejestracji musi przedstawić założyciel placówki, powinien znaleźć się zapis o sposobie wewnętrznej kontroli pedagogicznej.

W zasadzie uznać można, że forma kontroli pedagogicznej zależy jedynie od właściciela przedszkola, którego rodzice obdarzają zaufaniem. Wykazując się dobrą wolą właściciel może skorzystać z istniejących przepisów dotyczących placówek publicznych dopasowując je do potrzeb własnego przedszkola.

Profil niepublicznego przedszkola

Osoby zakładające przedszkole niepubliczne, które traktują przedsięwzięcie z należytą powagą i odpowiedzialnością (nie tylko jako źródło zysku) działają często z osobistych pobudek – bo na przykład trudno było znaleźć przedszkole dla ich dzieci spełniające stawiane wymagania. Stąd przedszkola językowe, artystyczne, ekologiczne i sportowe.

O ile przedszkola publiczne opatrzone numerem palcówki z reguły nie mają chwytliwej nazwy, to w wypadku niepublicznego przedszkola roi się od zakątków, krain, nazw kojarzonych z baśniami, bajkami, ukochanymi zwierzątkami, zabawkami i postaciami.

Pod szyldem z nazwą przedszkola poruszającą wyobraźnię każdego malucha kryją się zazwyczaj adekwatnie pomalowane sale, szatnie i toalety.

Nazwa kompatybilna z logo i wystrojem przedszkola, lecz przede wszystkim z realizowaną misją świadczą o autentyczności przedsięwzięcia, dają więc ogromne szanse na powodzenie przedszkola.

Przedszkole prywatne – koszty i zarobki

Wymęczeni wymaganiami, po sprostaniu przepisom i znalezieniu odpowiedniego lokalu trzeba wreszcie odważnie pomyśleć o kosztach.

Wynajęcie odpowiedniego lokalu w dużym mieście to koszt rzędu 4-10 tys.zł miesięcznie, w zależności od wielkości i usytuowania nieruchomości. Wiadomo, dom z ogrodem jest optymalnym rozwiązaniem, ale i najdroższym.

Niemal każdy lokal wymaga dostosowania do wymogów sanitarnych i przeciwpożarowych oraz wyposażenia niepublicznego przedszkola w niezbędne mebelki i zabawki oraz kuchnię, jeśli właściciel ma zamiar gotować na miejscu. Na dzień dobry trzeba zatem wyłożyć 50-200 tys. zł lub więcej.

Do miesięcznych wydatków należy doliczyć pensje nauczycieli i ewentualnie kucharki.

Życie właściciela prywatnego przedszkola to na szczęście nie tylko koszty. Przedszkola utrzymują się z comiesięcznego czesnego, ale starać się mogą również o dotacje z funduszy miejskich.

W zależności od wielkości miasta oraz stopnia dofinansowania przedszkola przez samorząd terytorialny, miesięczne czesne w przedszkolu niepublicznym może zaczynać się na kwocie 300-500 zł a kończyć powyżej  2 tys. zł.

Dofinansowanie do prywatnego przedszkola z funduszy samorządu terytorialnego

Właściciele przedszkoli prywatnych mogą starać się o dofinansowanie z samorządu terytorialnego. Każde województwo ma swoją politykę dotowania placówek.

Uśredniając dane z całego kraju, kwota dofinansowania może się wahać w przedziale 350-750 zł miesięcznie na dziecko.

Przedszkole za unijne pieniądze

Wnioski o dofinansowanie unijne zgłasza się w odpowiednim urzędzie w danym województwie. Takie wnioski nie są jednak przyjmowane stale, ale jedynie w ramach prowadzonych konkursów.

Na Portalu Funduszy Europejskich prowadzona jest ewidencja aktualnych naborów wniosków na konkursy unijne, do których warto zaglądać, gdy myśli się o pozyskaniu funduszy unijnych.

Punkt przedszkolny a przedszkole. Jak stworzyć domowe przedszkole?

Punkty przedszkole (np. domowe przedszkola) w znaczący sposób mogą pomóc rozładowywać zator w przedszkolach publicznych i niepublicznych.

Prowadzenie punktu przedszkolnego to dobre rozwiązanie dla dzieci, które nie dostały się do placówki publicznej lub których rodzice nie chcą, by dziecko uczęszczało do dużego przedszkola lub dla mam chcących zostać w domu z dzieckiem i przy okazji zaopiekować się innymi maluchami.

Ideą domowego przedszkola jest zapewnienie dzieciom komfortowych warunków, takiej namiastki własnego domu, gdzie maluchy będą chętnie przebywać. Ponieważ w swej idei domowe przedszkole zakłada się we własnym domu (może to być mieszkanie lub wolnostojący dom), jest więc kameralne i wszystkie dzieci, czasami w różnym wieku przedszkolnym (3-5 lat), spędzają czas wspólnie.

Wiele przepisów przewidzianych dla przedszkoli niepublicznych może mieć zastosowanie przy zakładaniu punktu przedszkolnego, ale są zdecydowanie mniej restrykcyjne.

Punkt przedszkolny także będzie sprawdzany pod kątem bezpieczeństwa oraz warunków higieniczno sanitarnych.

Prowadzenie punktu przedszkolnego nie wymaga od właściciela zakładania działalności gospodarczej, ale wymaga wpisu do ewidencji placówek niepublicznych we właściwej gminie. Co do zasady punkt przedszkolny ma obowiązek prowadzenia działalności edukacyjnej i sprawowania opieki nad maluchami.

Właściciel punktu przedszkolnego nie musi mieć wykształcenia pedagogicznego, ale opiekunowie powinni je mieć. Punkt przedszkolny powinien zabezpieczyć swoim podopiecznym stosowne pomoce dydaktyczne.

Warunkiem prowadzenia punktu przedszkolnego jest opieka przynajmniej nad 3 dzieci (maksymalnie 25 podopiecznych), co najmniej przez 3 godziny dziennie. Dla małej ilości dzieci (do pięciorga maluchów) wystarczy pomieszczenie o powierzchni 16m2. Jeżeli w domowym przedszkolu dzieci przebywają dłużej niż 5 godzin, właściciel musi zapewnić także miejsce do leżakowania.

Punkt przedszkolny w formie domowego przedszkola jest z pewnością bardzo dobrym wyborem dla malucha. Poza rodzinną atmosferą do zalet należy zaliczyć indywidualne podejście do każdego dziecka, bo w małej grupie są ku temu warunki, możliwość dopasowania grafiku pracy przedszkola do wymagań rodziców i dostosowanie posiłków do potrzeb dzieci.

Jak otworzyć przedszkole integracyjne?

Dla dzieci wymagających specjalnego traktowania można przeznaczyć oddział integracyjny w ramach przedszkola niepublicznego. Potrzebne jest zatem spełnienie warunków koniecznych przy zakładaniu przedszkola niepublicznego, a dodatkowo zatrudnienie kadry (najlepiej psychologów) potrafiącej zaopiekować się dziećmi niepełnosprawnymi.

Prowadzenie przedszkola z oddziałami integracyjnymi powinno wynikać z poczucia misji i dużej odpowiedzialności oraz świadomości funkcjonowania dzieci zdrowych i niepełnosprawnych we wspólnym środowisku.

Rodzice dzieci specjalnej troski szybko są w stanie zweryfikować jakość placówki z oddziałami integracyjnymi, więc prowadzenie takiego przedszkola nie jest zajęciem dla każdego.

Jak prowadzić przedszkole Montessori?

Włoska lekarka i pedagog Maria Montessori miała bardzo jasną wizję wychowania i edukacji najmłodszych. W czasach jej działalności, a były to początki XX w., metody lekarki były iście rewolucyjne. Montessori twierdziła, że każde dziecko rozwija się w indywidualnym tempie, dlatego nie można z góry określać co powinien potrafić maluch w konkretnym wieku i porównywać go do rówieśników.

W Polsce pierwsze placówki montessoriańskie zaczęły pojawiać się w latach 90-tych ubiegłego wieku i od razu zdobyły licznych zwolenników.

Zakładając przedszkole, którego działalność ma opierać się na filozofii Włoszki, należy ściśle trzymać się wytycznych lekarki. Rodzice zapisując dziecko do placówki Montessori oczekują konkretnych metod.

W przedszkolach i szkołach Montessori nauczyciele wspierają najmłodszych, w wyborze tempa pracy dostosowując się do dziecka i pozwalając na własną drogę rozwoju.

Przedszkola pracują z dziećmi bez podziału na grupy wiekowe opierając się na rodzinnym modelu, gdzie pociechy w różnym wieku spędzają wspólnie czas.

Oprócz metod edukacji i wychowania należy również stosować pomoce dydaktyczne opracowane przez autorkę. Są to w dużej mierze zabawki wykonane przez same dzieci z prostych elementów dostępnych w każdym domu, bo w przedszkolach Montessori dzieci nie bawią się typowymi, sklepowymi zabawkami.

By z powodzeniem prowadzić przedszkole Montessori należy dokładnie zapoznać się z metodami wytyczonymi przez lekarkę. Dla lepszego zrozumienia filozofii Marii Montessori warto zainwestować w szkolenia swoje i kadry przedszkolnej.

Posiłki w przedszkolu

Forma prawna przedszkola nie ma znaczenia, gdy chodzi o jedzenie. Dzieci w wieku przedszkolnym muszą jeść odpowiednio zbilansowane posiłki dostosowane do wieku. Rodzice maluchów zwracają na to szczególną uwagę, bo pociecha, która przez cały dzień nic nie je budzi niepokój.

Otwierając przedszkole trzeba więc położyć szczególny nacisk na kuchnię, pamiętając, że jakość posiłków jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na opinię rodziców o placówce.

Osoby prowadzące przedszkole mogą postawić na własną kuchnię lub zdecydować się na catering.

Opcja pierwsza jest kosztowniejsza, gdyż wymaga profesjonalnego wyposażenia kuchni zatwierdzonego przez Sanepid oraz zatrudnienia kucharek.

Przedszkola gotujące na miejscu budzą wśród rodziców większe zaufanie niż placówki zapewniające catering.

Przedszkola oferujące posiłki z dowozem muszą być szczególnie czujne. Poza jakością i smakiem jedzenia rodzice biorą też pod lupę warunki ich przewozu i przechowywania.

Dorosłym nie wystarczy zapewnienie, że są to posiłki dla dzieci, więc w domyśle muszą być na odpowiednim poziomie. Liczą się fakty.

Bez wątpienia ogromną zaletą dowożonych posiłków jest większa elastyczność firm cateringowych. Przedszkola korzystające z takich usług mogą oferować różne rodzaje menu dostosowane do potrzeb dzieci.

Dlatego rodzice maluchów na dietach wegetariańskiej, bezglutenowej, bezlaktozowej i innych chętniej wybierają przedszkola, które korzystają z usług firm cateringowych, a z reguły są to placówki niepubliczne.

Ich problemu nie rozwiązują przedszkola publiczne z kuchnią stacjonarną, gdzie gotuje się najczęściej jeden rodzaj posiłków.

Co sądzisz o takim pomyśle na biznes?

Czy warto założyć przedszkole? A może wolisz otworzyć żłobek? Sprawdź inne pomysły z naszego poradnika POMYSŁ NA BIZNES!

[novashare_inline_content]

[novashare_floating]